-
1 ἀν-ήκω
ἀν-ήκω, hinausgekommen sein, sich hinauserstrecken, anwachsen, τοῠδ' ἀνδρὸς τοὖργον τόδε μεῖζον ἀνήκει, vom Leiden des Herakles, Soph. Trach. 1014; bei Her. bes. εἴς τι, 7, 60; εἰς τοῠτο ϑράσεος ἀνήκει, εἰς τοσοῠτο εὐηϑείης, 7, 9. 16, so weit gekommen sein; πρόσω ἀρετῆς 7, 237; ἐς οὐδὲν ἀνήκει, es läuft auf nichts hinaus, 2, 104; γεωπεῖναι ἐς τὰ μέγιστα ἀνήκοντες, bis aufs Aeußerste arm an Land, 8, 111. Bei Xen. εἰς μεσόγαιαν ἀνήκει, erstreckt sich landeinwärts, An. 6, 4, 5; μέγιστον διάστημα D. Sic. 3, 15; übertr., τὰ πρὸς τὴν τροφὴν ἀνήκοντα, was sich auf den Unterhalt bezieht, dazu gehört, Pol. 2, 15 u. öfter; πρὸς ἐμὲ ανήκει τοῠτο, das trifft mich, 11, 5; λόγος εἰς τοὺς πρώτους πάλιν ἀνήκει, kehrt zurück, Plat. Theaet. 196 b.
-
2 ανηκω
1) доходить, достигать(ἔς τι Her.)
χρήμασι ἀνήκοντες ἐς τὰ πρῶτα Her. — самые богатые люди;τὸ Θησέως γένος εἰς Ἐρχθέα ἀνήκει Plut. — род Тесея восходит к Эрехтею;ὅ ἐπὴ τέν πύλην ἀνήκων στενωπός Plut. — узкая дорога, ведущая к воротам;τοῦτο ἐς οὐδὲν ἀνήκει Her. — это ничего не значит;μεῖζον ἀνήκει ἢ κατ΄ ἐμὰν ῥώμαν Soph. — это превосходит мои силы;ἐς τὸν θάνατον αἱ πολλαὴ (ζημίαι) ἀνήκουσιν Thuc. — многие наказания были заменены смертной казнью2) простираться(εἰς μεσόγαιαν Xen. или μεσόγειον Diod.)
3) относиться, касаться(εἴς τι Dem. и πρός τι Polyb., Diod.)
ἔς τινα ἀνήκει τι Her. что-л. — зависит от кого-л.4) возвращаться(εἰς τοὺς πρώτους λόγους Plat.)
5) приличествовать, подобать NT.